IRIS

IRIS (intern roterend inspectiesysteem) is een techniek die zowel op ferro- als non-ferro-materialen kan worden toegepast en zelfs op niet-geleidende materialen zoals kunststoffen. Met IRIS kan de resterende wanddikte van buizen nauwkeurig worden gemeten. IRIS-inspecties zijn nauwkeuriger dan andere buisinspectietechnieken en hebben het voordeel dat ze informatie over de geometrie van defecten presenteren. Lokale defecten en wandverlies aan beide zijden van de buis kunnen nauwkeurig worden gemeten. Defecten onder steunplaten kunnen zonder enige beperking worden gemeten. De sonde die bij IRIS-onderzoek wordt gebruikt, bestaat uit een centreerapparaat, een ultrasone transducer en een roterende spiegel. Een ultrasone puls wordt gegenereerd in de transducer die is gemonteerd in een axiale richting, dan zal een 45 graden draaiende spiegel in de sonde de geluidsbundel naar de buis wand leiden. Vervolgens zal er een ultrasone reflectie (echo) zijn op de binnen- en buitenwanden van de buis. Deze echo's worden teruggekaatst en verwerkt door de apparatuur. De tijd tussen deze twee echo's vertegenwoordigt de wanddikte van de buis. Als de geluidssnelheid in het geteste materiaal bekend is, kan de wanddikte worden berekend. Water wordt gebruikt om de sondespiegel te roteren en is ook nodig als koppelmiddel tussen de transducer en de buis wand. Een kalibratiestandaard van hetzelfde materiaal en dezelfde afmetingen als de te onderzoeken buizen wordt gebruikt om de reactie van het IRIS-systeem te controleren ter voorbereiding van de inspectie. De buizen moeten ook worden schoongemaakt tot een aanvaardbare standaard.